...miresten dut.

NIK MUNDUA MIRESTEN DUT

Nik mundua miresten dut. Bera da urtez urte eta belaunaldiz belaunaldi elkartzen gaituena, heltzen gaituena eta gure bizitza ahalbideratzen duena. Nola ez dugu miretsiko, guk edozein modutan tratatu arren, egunero bere aurpegirik onena eskaintzen badigu? Ez al da mirestekoa egunero-egunero eguzkia ateratzea?

Planeta honek 3.800 milioi urte ditu eta ikus dezakegun objekturik handiena da. Kanpotik itxura sendoa du. Guk gaizki tratatu arren, ondo mantentzen da.

Gure Lurrak izaera mantsoa du, oso alaia da, baina azkenaldi honetan aldaketak sortzen ari zaizkio eta errebelazio edo abisu bezala “gaixorik” jarri da.

Bera (esaten dutenez) eztanda baten ondorioz jaio zen. Horrela, hasiera batean animaliak bakarrik zeuden munduan. Gero, gutxinaka-gutxinaka animalia gehiago jaiotzen joan ziren bere barnean eta animalia gehiago eta gehiago eta, azkenik, gizakia. Gizakia ere gutxinaka-gutxinaka joan da eboluzionatzen, gu iritsi arte.

Honekin guztiarekin esan nahi dudana bera miretsi eta maitatzen dugula guztiok da, nahiz eta batzuetan ez garen kontziente ezta hortxe dagoenik ere. Beraz, berari eskerrak eman beharko genizkioke egunero, orduro edo segunduro gu jasateagatik eta baita babesteagatik ere.

Nik benetan miresten dut Lurra.