2012/11/09

eta datorren astean AZTERKETAK!!!!!


DBH 4.mailako AZTERKETAK

OSTEGUNA, azaroak 15
8:30-10:30 – Euskara
15:00-17:00 -Bio-Geo/Latina
OSTIRALA, azaroak 16
8:30-10:30 – Lengua
jolasordua
10:50-12:30 – Ingelesa
jolasordua
12:50-13:50- Etika
ASTELEHENA, azaroak 19
8:30-10:30 - Matematika
15:00-17:00 - Gizarte
ASTEARTEA, azaroak 20
8:30-10:30 - Tekno/Informatika
15:00-17:00 - Artea/Fisika-kimika

2012/11/07

MIRESTEN DUT


Ez dut uste inor gai denik gauza bakar bat miresteko, miretsi edozer gauza mires baitaiteke. Pertsona soil bat, pertsonaia bat, ideia bat, egoera bat... Ezinezkoa da, beraz, dauden aukera guztiak egonda, gauza bat eta ez gehiago mirestea. Gainera, zerbait edo norbait miresteak beste zerbait edo norbait mirestea dakar gehienetan (beti, nire ustez). Adibidez, nik pertsona miresten badut, miresten ditut bere ideiak ere, eta ziur aski, ideia horiek sortatutako mugimenduak, taldeak, etab. Honenbestez, oso zaila egiten zait gaia aukeratzea idazlan honetarako, nik ere ez baitut gauza bakarra miresten, eta miresten ditudan horien artean ez naiz gai gehien zein miresten dudan edo garrantzitsuena zein den aukeratzeko.


Horregatik pentsatu dut benetan gustoko dudan zerbaitez mintzatzea. Nahiz eta izan litekeen, ez da pertsona edo pertsonaia bat, ezta pertsona talde bat ere; ez da ideia edo pentsamolde bat; eta ez da lanbide bat. Ez da horrelako ezer. Benetan estimatzen dudan zerbaitez galdetzen didatenean zera etortzen zait burura: pertsonala den zerbait, neurea; lasaitasuna ematen didana, hau da, ondo sentiarazten nauena, buruari besteetan ez bezala bueltak emanez. Beharbada, ez nau zoriontsu sentiarazten beti, baina hori da gehien gustatzen zaidana, dena ez baita beti polita eta zoriontsua izan behar ona izateko.


Horrela sentiarazten nauena miresten dut nik. Dena den, ez da zehatza edo bakarra, eta hori dela-eta, lehen esan dudan bezala, ez dut gauza bat bakarrik miresten. Eta nahiz eta atzerago ez nintzela pertsona edo ideia batez ari esan dudan, beste zentzu honetan izan daiteke horietako bat miresten dudana, horrela sentiarazten baldin banau. Izan daiteke pertsona bat era horretan egotera bultzatzen nauena, berarekin nagoenenan edo berarengan pentsatzen dudanean; nahiz dena delako egun horretan euria ari duela, edo haizea, edo udazken arratsalde arraro horietako bat dela; gertatu zaidan zerbait ere izan daiteke; edo momentua bera, besterik gabe.


Badakit nire miresteari buruzko kontzeptua ez dela, nolabait esateko, hedatuen dagoena edota norbaiti galdetuz gero, lehenengo erantzun bezala emango lukeena. Eta badakit, beharbada, ez zela hau lan honekin kontatzea espero zena. Zerbait konkretu edo zehatzagoaz hitz egin beharko nuke, agian, askok egingo luketen bezala: famaturen bati buruz, zein ondo abesten edo aktuatzen duen kontatuz, eta egunen batean nik ere horren ezaguna izan eta horrenbeste diru eduki nahiko nukeela esanez; edo mediku zein suhiltzaileei buruz, jendearen bizitza salbatzeko egiten duten lana dela-eta. Azken finean, ordea, horrelako famatuak (denak ez baitira kantari eta aktore aberats horiek bezalakoak) beste aberats batzuk baino ez dira, dirua akaparatzen dutenak beste batzuek bizitzeko ere ez dutenean, euren zilborrari begira eguna pasatzen dutenak; eta mediku eta suhiltzaileen lana miresgarria izango da, bai, baina arinago edo beranduago denok hilko gara, ezer ez da betiko, ezta euren lana ere.