2017/09/30

DBH 4koen kronikak..... Azken egunak

Osteguna, 28

Laugarren eguna Holandan!

Gaur goizean Bredara joan gara, teknologia tailer batera. Bertan hainbat jarduera egin dugu, besteak beste, film labur bat grabatu, bonbila-zirkuitua egin, bideoak ikusi…

Goiza hor eman ostean, Bredako erdigunea bisitatzera joan gara, eta bertan ordubete eman dugu.


Egia esan, goizeko tailerra oso luzea iruditu zait, eta Bredan izan dugun “free time”-a, aldiz, oso laburra. Hala ere, oso interesgarria izan da hiria ikustea eta hainbat dendatan erostea.

16:30ak aldera iritsi gara etxera. Heldu bezain laster, bideoa grabatzen hasi gara Liekek Youtuben duen kanalera igotzeko. Oso dibertigarria eta barregarria izan da. Izugarri ondo pasatu dut.

Arratsaldean Holandako janaria probatzeko afari-merienda izan dugu. Euskal dantzara goazenok agurra eta fandangoa dantzatzekotan geratu ginen, baina ez geneukan ezer prestatuta. Gauzak horrela, erabaki dugu puntual iristea eta bi minutuan muntaia egitea. Kontua da Lieke orduarekin nahastu dela eta berandu iritsi naizela. Zer nolako sustoa hartu dudan!

Behin ere entseatu gabe atera naiz dantzatzera.

Hala ere, gauzak ondo irten zaizkigu eta gustura geratu gara. Eskerrak!

Afari-meriendaren ondoren, asteartean bezala, holandar baten etxean elkartu gara hamar bat pertsona. Gehiago ezagutu dugu elkar eta gau polita igaro dugu.

Bihar azkeneko eguna dela sinistu ezinik nago oraindik. Astea mundiala izaten ari da!

******************
Ostirala, 29

Gaur azkeneko eguna!
Eguneko lehenengo jarduera “town game”-a izan da. Berez, herrian zehar lantxo txikiak betetzen joan behar ginen, baina 10 minutu besterik ez dira igaro gure taldea bitan banatu denean, eta ez dugu jokoa behar bezala bete. Horren ordez, herria ikusten egon gara gure kasa.

Hori eta gero, museora joan gara. Lehenengo zatian kanpaiak eta erlojuak ikusi ditugu eta oso interesgarria iruditu zait. Bigarren zatian, aldiz, lurraren inguruko informazioa eman digute. Esan beharra daukat zati honetan gehiago aspertu naizela, baina orokorrean polita izan da.


Bazkaldu ostean, proiektu bat burutu dugu eskolan. Zubi bat eraiki dugu espageti eta gozokizko hodeitxoekin. Egia esan, ez zaigu oso txukuna geratu; izan ere, zentratuago egon gara hodeitxoak jaten lanean baino.

Klasea amaitu eta gero, holandar baten etxera joan gara pare bat ordu igarotzera. Badakizu zer izan den dibertigarriena? Ohe elastikoan salto egitea lagunekin, izugarrizko barreak egin baititugu.

Afaldu eta gero, azken eguneko festa izan dugu. Denok oso dotore jantzita eta ondo pasatzeko asmotan joan gara. Elkarrekin igaro ditugun azkeneko orduak izanik, topera bizi nahi izan dugu momentua. Batzuk dantzan, beste batzuk abesten eta beste batzuk… bueno, hori sekretua da. Kontua da festa ikaragarria izan dela.

Bihar agur esan beharko diogu herriari eta familiari. Ez dut etxera itzuli nahi. Niregatik izango balitz, beste hilabete batez geratuko nintzateke.

******

Larunbata, 30 

Gasteizera buelta. EZ, MESEDEZ.

Bart gauean oso lo gutxi egin dut. Alde batetik, nahiko berandu iritsi ginen festatik, eta bestetik, ahaztuta nengoen erabat maletaz. Horren ordez, kronika idazten egon nintzen. Batzuetan burua joaten zait.

Goizeko 5:30ean jaiki naiz hiru ordu eta erdi lo eginda. Dena ondo prestatu ondoren, gosaltzera jaitsi naiz eta familiak oparitxo bat eman dit. Bertan, ahizpa eta aita agurtu ditut. Ondoren, ama, Lieke eta ni eskolarantz abiatu gara.

Autobusera igo aurretik denok elkar agurtu dugu eta taldeko argazkia atera dugu. Ez nuen uste hain hunkigarria izango zenik. Batzuk negarrez hasi dira eta gainontzeko guztiok kutsatu gaituzte. Tristura handiz igo gara autobusera.

Hegazkinean turbulentziak izan ditugu lur hartzerakoan eta beldur pixka bat pasatu dugu.

Gainontzeko guztia oso azkar igaro da, konturatzerako Gasteizen geunden jada.

Esperientzia ezin hobea izan da. Oso gustura sentitu naiz familiarekin eta lagun berri asko egin ditut. Gainera, ingelesa pila bat hobetu dut. Triste nago amaitu delako, baina aldi berean oso pozik, dena izugarri ondo joan delako.

Hitz politak besterik ez ditut bidaia hau deskribatzeko.

Eskerrik asko denoi!

2017/09/28

DBH 4koen kantak...


Eta beste batzuk ere gustura ari direla ematen du. Kantak elkarri erakutsi...



Ondo segi

DBH 4koen kronikak...

Asteazkena, 27

Gaur goizean Breendonk-en egon gara, Belgikan dagoen kontzentrazio eremuan.
Benetan interesgarria iruditu zait, nahiz eta oso gogorra izan eta tartean sustoren bat ere izan dugun. Azalpenak bikain eman dituen gidaria tokatu zaigu eta horrek dena hobeto ulertzen eta presoen egoeran jartzen lagundu digu.

Bazkaldu ondoren, Teknopolisen egon gara. Dibertigarria eta barregarria izan da eta, egia esan, gustura egon naiz tramankulu bitxiak probatzen.

Astenerako bidean istripu bat izan du gure autobusetako batek. Eskerrak ez den ezer larririk gertatu, atzerapenarekin iritsi direla herrira, besterik ez.

Arratsaldeko seiak inguruan iritsi naiz etxera, eta heldu bezain laster afaldu dugu.

Ostean, familia osoa izozki bat jatera joan gara eta Anerekin topo egin dut dendan. Berarekin hitz egin dut izozkia jan bitartean, eta ondoren etxera itzuli gara berriz ere.
Bertan Liekerekin abesten egon naiz, benetako mikrofonoa baitauka, eta hizkuntza ezberdinetako abestiak abestu ditugu. Izugarrizko barreak egin ditugu ahoskera dela-eta!


Gaurko egunarekin batera aste erdia joan zaigu, eta benetan azkar ari da igarotzen denbora. Niregatik izango balitz, beste astebete emango nuke hemen!




Breendonk

Teknopolis

2017/09/27

DBH 4ko ikasleen kronikak...

Ikastola maitea:

Gure bigarren eguna igaro dugu. Gaur goizean goiz altxatu gara (6:15ean), eta jarraian gosaldu egin dugu. Nik (Ainarak) ogi zati bat hartu eta gurinarekin batera txokolatezko biruta batzuk bota dizkiot eta ondoren erditik tolestu dut. Jam! Uxuek, berriz, ogi zatian mortadela jarri eta nire moduan erditik tolestu du. Zelako bitxia benetan! Tripa bete ondoren, dutxa azkar bat hartu, prestatu eta janaria hartu dugu. Hona hemen gure bazkaria:

Ainara: mortadelazko sandwich bat, pepinoa eta tipikoak diren bi galleta. 
Uxue: mortadelazko sandwich bat, sagar bat eta gofrea. Zelako gutxi! 

Ostean, bizikleta hartu eta ikastolara abiatu gara (6 km) bertan autobusa hartu ahal izateko. Ia bi orduko bidaia egin ondoren, Valkenburg-era iritsi, pixka bat ibili eta koba batzuetan sartu gara. Bertakoa ikusi ahal izateko, tren batzuetara igo eta trena martxan zegoen bitartean gidariak bertako istorioa kontatu du. 
30 minutu ondoren, kobetatik irten eta "mendi" bat igo dugu, tobogan batzuetan ibiltzeko. Zelako abiadura! Oso ondo pasatu dugu. 

Ostean, "mendia" jaitsi eta izozki batzuk jan ditugu. Zein onak dauden! Errepikatzeko moduan dudarik gabe! 

Tarte bat pasa ondoren, irakasleek mapa batzuk eman dizkigute bi orduren buruan "gertu" dagoen gaztelu batean elkartzeko. Bakoitza bere aldetik joan da: batzuek bertako patata batzuk erosi dituzte, beste batzuk argazkiak ateratzera joan dira eta gu, berriz, abenturan murgidu gara. Nahigabe, koadrilla bat elkartu gara: Endika, June biak, Garazi eta Uxue eta biok. Mapa hartu eta bidera abiatu gara. Supermerkatu bat ikusi eta kuriositate handia dugunez, denok batera barrura sartu gara. Benetan gauza bitxiak saltzen dituzte bertan! 

Txokolatea, edaria eta Oreo galletak batzuk hartu ondoren, ordaintzera joan gara. Ilaran jarri eta holandar batzuek esan digute bertako dendariari motxilak erakutsi behar dizkiogula. Eta bai. Arrazoia dute. Gure kasuan ez da ezer gertatu baina gure lagun batzuei bai: botila batzuk ur eraman dituzte (zabalik) eta baita TUC pakete batzuk ere, eta dendan produktu horiek beraiek ere saltzen dituztenez, dendaria asko haserretu da, pentsatu duelako lapurtu egin diogula. Baina, zorionez dendatik joaten utzi digu. Zelako barreak bota ditugun bidean! "Hara, ur botila lapurtu beharrean, bere bihotza lapurtu diot" esan du batek. 

Pixka bat baretu garenean, berriz ere bidean jarraitu ahal izateko jendeari galdetu diogu ea nondik joan behar dugun: "Hello, do you speak english?". Batzuek baietz eta beste batzuek ezetz, normala denez, baina gu keinuen bidez komunikatu gara. Ez dakigu nola baina baso batean sartu eta hor ibili gara, ibaiari jarraitzen, "follow the river" kantatu dugun bitartean. Ordubete pasa ondoren, azkenean gaztelura heldu gara. Ederra bai, benetan! 

Han lagunekin elkartu eta haiek bide motzetik joan direla esan digute. Ordu erdi besterik ez dute behar izan eta! 

Bertan edari tipiko bat dastatu, bazkaldu, taldearen argazki bat atera, eta berriz ere autobuseraaaaa! 

Bi ordu eta kitto: Astenera heldu gara. Han gure bideak banatu dira. 

Ni (Ainara), Naia eta bere holandesarekin elkartu eta leku batera joan gara hanburgesa bat jatera, hau da, afaltzera. Arratsaldeko seietan! Ai ene! 

Izozki bat jan ondoren, etxe batera joan, eta laurak batera lo egin dugu logela batean, telebista ikusi dugun bitartean. 

Uxuek, berriz, etxera iristean afaldu du eta 19:15ean Irati eta bere holandesa jasotzera joan dira. Ostean lagun baten etxera joan eta festa txiki bat ospatu dute, hamabi pertsonarekin batera. Gauean etxera itzuli eta oheratu dira. 

Ikusten duzuen moduan, hau izan da gure bigarren eguna, sorpresa ugariko eguna eta bertan dituzue argazki batzuk! 

Etxean entzundako kondairak, pasadizoak...

ERNESTOREN ISTORIOA

Gaurko eguna Ernestorentzat oso garrantzitsua da, bere gurasoekin elkartu zen eguna ospatuko baitu, eta beti bezala "bere istorioa" kontatuko diote.

Ernesto sei urteko mutikoa da, ile nahasia dauka eta kriston irribarre zabala. Orain dela bost urte gurasoekin elkartu zen. Urtero bezala ospatu egiten dute, festa handi bat eginez.

Aurtengo mutikoaren oparia katutxo bat da, eta super ilusionatuta dago. Horregatik katua bere eskuetan daukanean, lehenengo otu zaiona opari bat erostea izan da, katutxoak lehenbailehen berak zenbat maite duen jakiteko. Bazkarirako bere platerik gogokoena prestatu diote eta postrerako txokolatezko tarta. Horrekin batera bere etorrerarengatik topa egin dute. Azkenean, kafea hartzeko momentua heldu da, eta Ernestoren momenturik gogokoena: "bere istorioa" kontatzeko unea. Urtero entzun arren, sekula ez da nekatzen. Amaren altzoan jarri eta ama istorioa kontatzen hasten da.

"Orain dela urte gutxi gizon-emakume oso maiteminduak zeuden. Hanbeste maite zuten elkar, maitasun horretatik umetxo bat jaio zela, Ernesto. Guraso horiek ezin zuten umetxoa zaindu, ez "ez zutelako maite", baizik eta ezin zutelako pozik eta sano hazi. Bitartean, bazeuden beste bi maitale ume bat edukitzeko edozer egingo zutenak; izan ere, beraiek ezin zituzten umeak sortu. Horregatik, adoptatzea pentsatu zuten. Prozesua oso oso luzea izan zen: paper asko bete behar ziren, logela prestatu... beraien umea heltzen zenerako, dena prest edukitzeko. Egun handia heldu zen eta Ernestoren bila joan ziren". 

Garrantzitsuena ez da amaren sabelean egon ez izana, baizik eta umea lehenengo momentutik maitatu eta maitatua izan dela jakinaraztea.

Istorioa bukatu duenean, Ernestok oso erabaki garrantzitsua hartu du: berak ere katutxoa adoptatu nahi du.


Zergatik duzu hain gogoan kondaira hori?

Nire istorioa Ernestorenaren antzekoa delako eta amak eta aitak txikitan ia egunero irakurtzen zidatelako.


*************************************************************

HODEI TRIPONTZIA

Bazen behin hodei potolo bat euskal lurraldeetan. Txizagure handia zeukan baina hori egiten bazuen euria egingo zuen. Hodeiak mendira joatea pentsatu zuen.
- Han ez dut inor molestatuko - pentsatu zuen.
Mendira iritsi, eta han hasi zen txiza egiten. Zer nolako zaparrada bota zuen!
- Ez, geldirik egon zaitez, ez egin txizik hemen! 
Zirudienez, ikastolako txango bat zegoen mendian. Beraz, hodei gizajoak beste leku bat bilatu behar izan zuen.
- Nekazariak agian baratza ureztatzeko beharra dauka.... Banoa laguntzera - pentsatu zuen hodeiak lehen baino ahulago.
Baratzera iritsi eta kriton euria bota zuen hodeitxoak.
- Eezzz! Nire baratza, geldi egon zaitez! Ez al duzu ikusi, bada, tomateak hondatzen ari zarela ala? - garrasika nekazariak - Alde hemendik!
- Barkatu - hodeiak esan zuen triste. - Ez nuen hondatu nahi tomaterik. Oraintxe bertan joango naiz.
Eta hodei gizajoa azkenean itsasora joan zen. Zer itxura txarra zeukan! Ahul-ahula, tanta pare bat botatzeko...
- Ez dut inorentzat balio - erran zuen hodeiak itsasoan azken tantak botaz.
- Eeezzzz!- norbaitek geldiarazi zuen. - Nik behar zaitut. Duela asko inork ez nau ureztatu eta lehor-lehor nago.
Txikori bat zen. Hodeia harrituta gelditu zen. Zer egiten zuen halako lore batek itsasoaren erdian.
- Mesedez, bota itzatzu zure azken tantak nire gainean.
- Benetan?
- Bai, bestela hil egingo naiz. Azkar, mesedez.
Eta txikoriak hori esan heinean, hodeiak esandakoa bete eta desagertu zen.
- Eskerrik asko, hodeitxo- esan zuen loreak.
- Ez, eskerrik asko zuri - entzun zuen bat-batean.
Hodeitxoaren ahotsa zen. Eta hala bazan edo ez bazan, sar dadila kalabazan.

Zergatik duzu hain gogoan kondaira hori?

Txikia nintzenean, asko kontatzen zidalako nire amak lo egitera joan baino lehen eta irakurri nuen lehenengo liburua delako dut oso gogoan.

**********************************************

TARTALO

Behin batean bi anaia ehizan zeuden eta ilundu egin zitzaien. Orduan, kobazulo batean sartu ziren. Kobazulo horretan Tartalo begi bakarreko erraldoi gizajalea bizi zen. 

Tartalok anaia zaharrena akabatu eta burruntzian jarri zuen erretzen. Besteari eraztun bat jarri zion. Zaharrena jan ondoren, lotan geratu zen. Eta momentu hori aprobetxatzen, anaia gazteak burruntzia hartu eta sutan gorritu ondoren, Tartalori begian sartu zion itsu utziz. 

Orduan, Tartalo kolazuloko sarreran jarri zen hankak irekita eta hitz magikoak esaterakoan kobazuloko atea ireki zen. Ardiak Tartaloren hanka azpitik pasatzen ziren eta honek arakatzen zituen. Beraz, ehiztariak ardi larru bat jantzi eta zintzarri bat zintzilikatu zuen lepoan. Horren ostean, ilaran jarri zen. Tartalok zintzarria entzutean eta ardi larrua ikutzean, pasatzen utzi zion. Kobazulotik atera eta berehala eraztuna oihuka hasi zen:

- Hemen nago! Hemen nago!

Tartalo atzetik abiatu zen mutikoa harrapatzeko asmoz. Beraz, ehiztari gazteak Tartalok harrapatuko zuela eta eraztuna kendu ezin zuela ikusterakoan, labana atera eta hatza moztu zuen. Segidan amildegi batetik behera bota zuen. Tartalo eraztunaren oihuei segika amildegitik erori eta hil egin zen.


Zergatik duzu hain gogoan kondaira hori?


Txikitan askotan kontatu eta honi buruzko pelikularen bat ikusi izan dut eta orain gogoan dut.


**********************************************
1920. urtean gutxi gorabehera San Gracianen, Burgoseko herri txiki batean, nire birramona bizi zen eta garai haietan sorginak existitzen zirela esaten zuten.

Herrian taberna bat zegoen eta bertan bakarrik gizonek sartzeko aukera zuten. Emakumeek ezin zuten ezta oin bakar bat jarri taberna barruan. Haietako egun batean Juanitak, bikote bateko emazteak (sorgintzat zutenak) gizonen taberna hartan sartzeko gogoa zuen; izan ere, nolakoa zen eta han zer egiten zuten jakin nahi zuen. Juanita bere senarrak ikusterakoan, harekin joateko eskatu zion, baina ezetz esan zion eta emakumea haserretu egin zen.

Gau horretan tabernan katu beltz bat agertu zen. Katuak begi urdinak zituen eta asko molestatzen zuen, gehienbat Juanitaren senarra. Gorputzetik igotzen zitzaion, burura, sobaldara, hanketara... Horietako batean gizonak ostikada bat eman zion katuari baztertuz. Katua asko haserretu zen eta miauka eta bufadaka hasi zen. Hain agresibo jartzen ari zela ikusi zuenean, Juanitaren senarrak bere txuletako hezur bat hartu eta katuari bota zion. Txuletaren hezurrak begi batean eman zion eta momentuan katua tabernatik korrika batean atera zen. Senarra, bere edaria eta txuleta amaitu ondoren, etxera joan zen. Etxera iritsi zenean, Juanita lotan zegoen eta gauza bera egitea erabaki zuen.

Hurrengo egunean, bikotea esnatu zen eta senarrak begirada altzatzerakoan, Juanitaren begi urdinetako bat minduta eta morea zuela ikusi zuen. "Zer gertatu zaizu?" Galdetu zion gizon horrek bere emazteari guztiz minduta. "Zuk badakizu zer gertatu ziadan! Badakizu! Bai, bai! Ondo dakizu eta!" Errepikatzen zuen garrasika behin eta berriro.


Zergatik duzu hain gogoan kondaira hori?

Nire amonak kontatutako istorioa da. Gainera, nire birramonak amari kontatutakoa da eta benetako istorioa da, bere herrian gertatutakoa.

2017/09/26

DBH 4ko ikasleen kronikak... Badugu haien berri!



Ikastola maitea: 

Gaur Holandara abiatu gara. Asten herrira, hobeto esanda. 10:30ean ikastolan elkartu gara, maletak hartu eta autobusez Bilboko aireportuta joan gara. Bertan, maletak fakturatu, kontrol poliziatik pasa eta 15 minutuan bazkaldu dugu. Batzuk etxetik gure janaria eraman dugu, beste batzuek, berriz, bertan zerbait erosi dute. Hau egin ondoren, korrika batean denok elkartu eta hegazkinera igotzeko ilaran jarri gara. Oso-oso luzea izan da!

Ilara pasa ondoren, hegazkinean sartu gara... Zelako beroa egin duen bertan! Eserlekuak ez dira oso zabalak izan, eta elkarrengandik oso hurbil egon gara. 

14:20ean hegazkina martxan jarri da. Denok mugikorra itzali behar dugu; beraz, bitartean ezin izan dugu erabili. Batzuek gaztelerako liburua irakurtzeko aprobetxatu dute, beste batzuek musika entzun dute eta beste batzuek, aldiz, lo egin dute. 

Bidaia luze bat egin ondoren, azkenean Bruselaseko aireportura heldu gara. Batzuk oso zorabiatuta egon dira (gu barne) eta beste batzuk, berriz, ez. Aireportua hain handia da, autobus bat hartu dugula maletak hartu ahal izateko! Bertan, komunera joan eta maletak hartu ondoren, martxan jarri gara Astenera joateko. Bidean, lau militar egon dira, aireportu erdian, armekin. Denok oso liluratuta gelditu gara (batzuk onerako eta beste batzuk txarrerako). 

Autobusa hartu eta bi orduko bidaia egin ostean, Asteneko ikastolara heldu gara (Varendonck College). Bertan holandesekin elkartu gara. Denok oso-oso urduri egon gara! Tentsio handia nabaritu da. Baina gure bikotearekin elkartu ondoren, baretu gara. Gainera, janariak asko lagundu du! 

Bertako ikastolatik buelta bat eman ostean, bakoitza bere etxera joan da. Nire kasuan (Ainara), etxera heldu, gurasoak ezagutu, opari batzuk banatu, afaldu eta ondoko herri batean egon den feria batera abiatu gara. Uxueren kasuan, berriz, etxera iritsi da eta gurasoak ezagutu beharrean, bere holandesaren aiton-amonak ezagutu ditu. Opariak eman eta segidan feriara abiatu da. Han klasekoekin elkartu, eta pare bat ordu igaro ditugu. Bertan, barrakak eta janari ugaria egon da. Ez da oso desberdina, Gasteizerekin konparatuta. Bertan egon ostean, etxera abiatu eta lo egin dugu. Beharrezkoa, benetan! 

Ikusten duzuen moduan, hau izan da gure eguna. Hona hemen argazki batzuk!






2017/09/22

OPORREN ARRASTOAK..... DBH 2ko postalak...

Ea DBH 4ko holandarrek datorren asteko berririk ematen diguten postalen baten edota beste zerbaiten bidez!








2017/09/15




25. urteurrenarekin, aro berriari ongi etorria eman diogu jada, baita gure irudi, logo berriari ere. Irudi berrirako hautatuak izan ziren hiru ideien egileak izan genituen logo berriari ongi etorria ematen:

"Gaurko egunaren atarian, maite, bizi, sentitzen dugun gure Ikastolarentzat irudia berritzeko ideiak sortzen aritu ginen aurreko ikasturtean; hainbesteren artean gure ideiak hautatuak, garatuak eta bozkatuak izan ziren.

Gaur aro berriari eta irudi berriari ongi etorria emateko bildu gara hemen, gure koloreez jantziak: Laranja, beroa, indarra, argia, kemena, grina, ekintza eta osagarri duen urdina, barea, sakona, jakintza.

Ongi etorria ematera gatoz, lehenari esker onez, etorkizuna itxaropenez, oraina bihotzez, ilusioz biziz. Irudi berrian, eguzkiaren argi erreinuak dira nagusi, gure bidean ere hala izan bitez."


Bejondeizuela!!!

2017/09/08

ONGI ETORRI.....

Urtero bezala eta ikasturtea alai, gogoz eta indartsu hasteko, horra hor aurtengo abestitxoa...



San Juan gaua ere berriro heldu arte, eutsi gogor eta bizi zoriontsu!

2017/09/06

Batzuk hasi dira baina!

Iepa! Aspaldiko zuek!

Gu hasi baino lehenago beste batzuek egin dute baina!

ZORIONAK AURTENGO URRUZUNOTARREI!

Aroari, Aratzi, Maitaneri eta Peruri besteak beste!

URRUZUNO.jpg

Eta besteoi... LASTER ARTE!

Ostiral honetan, irailak 8, ikasturte berriko aurkezpena izango dugu….