2022/10/24

KROSEKO SAILKAPENAK

Kaixo denoi eta zorionak krosean eta btt martxan parte-hartu duzuen guztioi. Behean klikatu sailkapenak ikusteko. Hurrengoan gehiago!

KROS SAILKAPENA




2022/10/17

AZKUE literatur sariak



Idaztea gustuko al duzu? Bada, anima zaitez!






2022/10/13

2022ko Bertso Txapelketa Nagusia

 Apartak izan dira azken saioetan entzundako bertsoak. Horren hainbat adibide izan dira.



Oihana Iguaran

https://bertsoa.eus/bertsoak/21153-hamarreko-txikia




Julio Soto

https://bertsoa.eus/bertsoak/21146-puntuak




Eta azken bi saioetan hauek izan dira saioetan puntu gehien lortu dituztenak.


Jone Uria

https://bertsoa.eus/bertsoak/21210-ganbara-jone-uria






Aitor Bizkarra

https://bertsoa.eus/bertsoak/21227-puntuak-aitor-bizkarra



Asteburu honetan atseden hartzeko aukera izan dute bertsolariek baina hauek izango dira laster finalerako bidean.

https://www.bertsozale.eus/eu/bertsolari-txapelketa-nagusia/sailkapena/final-laurdenak

2022/10/11

Etxean entzundako kondairak, pasadizoak...


KANPIN DENDA GORRIA

Txikia nintzenean, nire gurasoak guri istorioak kontatzen ohitu ziren; izan ere, nire arrebak eta biok istorioak maite genituen. Nire aitak istorioa hau kontatu zuenean, istorio arrunt bat zela pentsatu nuen, bera protagonista izan zela esan arte.

Udaro bezala, Gorka izeneko 12 urteko mutil bat scoutekin joan zen kanpamenduetara. Honek oso pozik bere motxila prestatu eta kanpamendura iritsi zen taldearekin batera. Kanpamendua ibai baten bitartez zatituta zegoen; beraz, scout taldea zatitu egin zen. Ibaiaren alde batean monitoreek eta hainbat scoutek beraien kanpin dendak jarri zituzten. Beste aldean, aldiz, ez zegoen monitorerik. Bi taldeak dendak ipini eta gero, lo egitera joan ziren, gaua iristen ari zen eta. Gorkari beste hiru gazteekin egotea tokatu zitzaion.


Bat-batean, goizeko seiak zirela, eguzkia ateratzen zegoen bitartean, Gorka eta bere taldekideak pizti baten orro beldurgarriak esnatu zituen. Zezen bat zen!!! Animalia denda jotzen eta puskatzen zegoen, hau gorria baitzen. Gorka eta bere lagun berriak, beldurtuta, dendaren beste aldera azkar mugitu ziren. Hauek ateratzea edo hor geratzea erabakitzen zuten bitartean, ibaiaren beste aldetik zetorren harri batek zezenari jo zion. Ondoren, harri gehiago iritsi ziren. Beste aldeko monitoreak eta gazteak ziren. Hauek zezena uxatzea lortu zuten. Gorka eta bere taldekideen bizitza salbatu zuten!

ZERGATIK DUZU ISTORIOA HAIN GOGOAN?

Istorio hau aukeratu dut istorio harrigarria iruditzen zaidalako, hau benetan nire aitari gertatu zitzaion eta. Istorio hau betiko gogoan izango dut; izan ere, txikitan, gurasoek askotan kontatzen ziguten.

*************************
ERAZTUN FALTSUA

Txikia nintzenean, nire aiton-amonen etxera joaten nintzen bakoitzean, nire aiton-amonak txikiak zirenean, Francoren garaian ikastolan egon ziren gorabeherak kontatzen zizkidaten. Eta gehien gustatzen zitzaidana eraztunarena zen.

Francoren diktaduran, nire aiton-amonak nerabeak zirenean, euskaraz hitz egitea debekatuta zuten. Baina haien herrian asko egiten zen eta nahiz eta Francok euskaraz egitea debekatu, asko kostatzen zitzaien euskaraz ez egitea. Beraz, eraztun bat hartu zuten eta euskaraz mintzatzen zenari pasatu behar izaten zion aurretik eraztuna zuenak. Hortaz, eraztuna norbaitek zuenean besteak euskaraz berba egitea saihesten zuten, eraztuna ez edukitzeko; izan ere, Francoren jarraitzaileren batek eraztunarekin ikusten bazuen, kristonen jipoia emango zion.

Nire aitona oso formala zen; beraz, ez zuen arazorik izan. Nire amama, aldiz, bihurria zen. Gainera, hitz egitea pila bat gustatzen zitzaion eta txikitatik euskaraz berba egin zuenez, eskaraz hitz egitera ohituta zegoen. Oso gaizki pasatzen zuen ikastolan, eraztuna behin eta berriro ematen ziotelako. Baina oso azkarra zen; horregatik, eraztuna zuenean, euskaraz mintzatzen zirenengana joaten zen, nahigabe euskaraz berba egiten hasten zirelako eta horrela eraztunaz libratzen zen. 

ZERGATIK DUDAN ISTORIA HAU HAIN GOGOAN?

Istoria hau ikaragarri gustatzen zitzaidan txikia nintzenean; izan ere, oso irreala iruditzen zitzaidan eta ez nuen inoiz sinisten kontatzen zidatenean; horregatik, behin eta berriro kontatzea eskatzen nien faltsua zela demostratzeko. Hainbestetan kontatu zidaten istoria izugarri gustatu zitzaidala. Gaur egun, istoria erreala dela uste dut eta asko gustatzen zait, asko harritzen nauelako garai hartan pasa zenak. Gainera, nire amonarekin identifikatuta sentitzen naiz berba egitea asko gustatzen zaidalako.

**********************

ARANTZAZUKO AMA BIRJINAREN KONDAIRA



1469. urtean Rodrigo de Balsategi oñatiar artzaina bere artaldea zaintzen zegoen gaur egun Arantzazu den zelaietan. Egun hartan arantzen artean zebilela, elorri batean Ama Birjinaren irudi txiki bat aurkitu zuen. Bere ondoan zintzarri bat zegoen zintzilik. Orduan artzainak harrituta galdetu zion Ama Birjinari “Arantzan zu?”. Artzaina lasterka jaitsi zen herrira eta herritarrei ikusitakoa azaldu zien. Momentu horretan erabaki zuten Ama Birjinari eliza bat eraikitzea artzainak irudia ikusi zuen leku berean, eta elizari eta inguruari Arantzazu deitzea erabaki zuten. Ordutik beti egon da eliza bat Arantzazun. Urteak joan ahala, eliza desberdinak eraiki dira. Gaur egun santutegia da eta frantziskotarrek zaintzen dute. Santutegian Ama Birjinaren irudia dago eta eskuan zintzarri bat dauka. Arantzazu Gipuzkoako zaindaria da. Milaka bisitari eta erromes gerturatzen dira urte osoan zehar. Bestalde, bere jaia irailaren 9an ospatzen da urtero. Gainera, neska asko daude Arantza, Aran… izenarekin, Arantzazutik datozenak.

Nire aittaitta Araotzekoa da. Araotz Arantzazutik gertu dagoen Oñatiko auzoa da eta betidanik aittaittaren familia Arantzazu egunean bertara gerturatu da meza nagusia entzutera. Kondaira hau asko gustatzen zait; izan ere, nire aittaittak txikia nintzenean kontatzen zidan eta nire aittaittari bere aiton-amonek kontatzen zioten.
**********************
Aguraingo sorginak

Dakizuen bezala, Agurainen esaten da sorginak egindako etxe moduko bat dagoela arrokez eginda (Sorginetxe deitutakoa). Harri mugerrezko gezi puntak eta giza gorpuzkiak aurkitu dira hor.

Agurainen sorgin asko egon dira, baina, horrelakoak hiru dira: Zokorra, Pipera eta Morena. Hirurek fama handia izan dute, eta oraindik Zokorra bizirik dagoela pentsatzen da, baina, txo, sekretu bat da, e! Pipera eta Morena sutan erre zituzten, Zokorrak ihes egin zuela esaten da. Nahiko maltzurrak ziren, gauetan batez ere…Dakidanez, herriko jendeak entzuten zituen gauean abesten. Sorginkeriak egiten ari zirela argi daukat.

Sorginetxean egon naiz askotan aiton-amonekin batez ere. Aitonak gauean beti beldurra ematen zidan, gaizki portatzen nintzenean, Zokorra nire bila etorriko zela esaten zuen. Beraz, ni ondo portatzen saiatzen nintzen. Agurain nire herria izanda, lagunekin askotan gauez han egon naiz eta zelako izualdia! Kuadrillako mutilak gure bila etorri ziren sorginez jantzita. Urtero Iñauterietan joaten gara Sorginetxera sorginez jantzita. Ikusiko ahal dugu Zokorra noizbait?

Zergatik duzu hain gogoan kondaira hori?

Kondaira hau txikitatik kontatu didate eta nire herrikoa izanda, ilusio handia egiten dit. Beraz, kondaira partekatu nahi nuen guztiekin besteak ere horretaz gozatzeko.

2022/10/07

2022ko Bertsolari Txapelketa Nagusia

 


Hara! Gure Peru Abarrategi Bertso Txapelketa Nagusian! Entzun dezagun...

https://bertsoa.eus/bertsoak/21091-ganbara-peru-abarrategi

Baina Getxoko iraileko saioan Alaia Martin gailendu zitzaien beste guztiei.



Biak ere elkarrekin aritu ziren saioan... https://bertsoa.eus/bertsoak/21087-hamarreko-txikia

Baina saio gehiago ere izan dira hilabete honetan eta sailkapena horrela dago:


Hona hemen saio horietan aritu eta puntu gehien lortutako bertsolarien lanak:








https://bertsoa.eus/bertsoak/21115-puntuak-joanes-illarregi
Joanes Illarregi
Haritz Mujika
Aurkezpen saioan ere lagun ezagunak izan genituen baina!


Maddi Agirre

Ea nola doazen hurrengo saioak! Eta abunduaren 18an Iruñean finala!

2022/10/04

Ezin oporrak ahaztu gabiltza baina.... azkenak!

Gugenheimeko bisita


 


Uda bukatu egin zait. Orain, atzera egitea tokatzen zait hemen ikastolan egonda. Hausnarketa horietako batean, Gugenheim museoko bisita gogoratu dut.

Abuztuaren 28an, goizeko 09:00etan gosaldu eta gero, gurasoek Gugenheim museora joan behar genuela esan zidaten. Arropa jantzi eta Bilbora abiatu ginen gurasoak, anaia eta laurok. Han izugarrizko kotxe erakusketa zegoen, non historia oso interesgarria azaltzen zen, kotxeak zeintzuk ziren eta zein egoeratan sortu ziren jakin ahal izateko. Horrela, lehenengo kotxea ezagutu nuen. Kotxe bat baino zaldien gurdia zirudien. Bolante eta guztiz, baina zaldi karroa. Denbora pasa ahala, gaur egungo kotxeen antza zuten kotxe berriagoak ikusi nituen, Dolfini edo Tiburoia izeneko kotxeak esaterako. Aurrera egitean geroz eta kotxe garestiagoak agertzen hasi ziren, hala nola, Ferrariak, Bentleyak, Jaguarrak…

Bukatzeko, Formula 1eko Lewis Hamiltonen 2020ko kotxea zegoen eta horrek egiten zuen soinua oso berezia izan zen. Gainera, kotxe futuristak ere bazeuden, gidaririk behar ez duten horietakoak.

Zer? Opor gogorik bai?











****************************
AITONAREN BIDAIA

Ai, ama! Nork pentsa nahi ez nituen opor batzuk esperientzia berriz hornituriko uda bihurtu denik. Hau kontatzen hasi beharko banu, amaitezina den liburu edo pelikula baten antzerakoa izango litzateke, baina lerro gutxi ditudanez, esperientzia politena kontatuko dut, aitonarekin kruzeroa. Nire aitonarekin sarri joan ohi naiz oporretan kanpora; halere, berak barruan gordeta zeukan arantza bat kendu ahal izan du, aurten Baltikotik kruzeroan egindako bidaia batekin. 

Hasieran, Errusia aldetik joateko asmoa genuen, baina inguru horietan dauden gatazkekin, helmuga aldatzeko beharrean ikusi genuen gure burua, azkenean Eskandinavia aldeko herrrialdeetan murgilduz.

Atzo zen Estocolmora abiatzeko eguna goizean goiz. Hegazkinez egindako hiru orduko bidaia baten ostean, Estocolmora heldu ginen. Bertan, Estocolmo ezagutzeko aukera izan genuen, iparraldeko Venezia izenez ere ezagutua. Nahiz eta Estocolmo hiri bat izan, nahiko txikia da. Zonalde honetan, museo, parke eta monumentu asko bisitatzeko aukera izan genuen. Hurrengo geltokia Letonia izan zen, zehazki, Riga. Antzinako Errusiako inperioen aztarna nabariak zeuden hiri honetan, hurrengo egunean bisitatu genuen hirian moduan, Tallinen (Estonia). Kruzeroan egun bat pasatu ondoren, Finlandiara heldu ginen, Helsinkira. Hiri hotza zen, nahiz eta monumentu ortodoxo asko eta pelikuletako tren geltokiak izan. 

Bidaia zoragarri hau amaitzeko, Visvy-ra heldu ginen. Nire aitona ezin izan zen itsasontzitik jaitsi, hankan zuen zauri bat zela- eta; aitzitik, Pipi Galtzaluzeren herri txiki honen argazki asko atera genituen, aitonak ikus zitzan. Gehien gustatu zaidan geltokia izan zen, ametsetan nenbilela zirudien, lorez betetako kale luzeetan murgilduz. 

Azken eguna heldu zen, eta Madrilerantz egin behar izan genuen buelta, aitonak barruan zuen arantza eta gogo hori zonalde hotzetan utziz.






**************************************

Oporklik!

Jada uda amaitu da, eguraldi goxoa, izozkiak eguerdian… Bikain ibili naiz urtaro honetan, baina bereziki aste bat daukat gogoan. 

Otsail inguruan, nire lagun den Nahiarekin surf-kanpamentu bataera apuntatzea pentsatu nuen. Oso ideia ona izan zela konturatzen naiz gaur egun. Uztail erdialdean Berriako hondartzatik gertu dagoen Argoños herrira abiatu ginen kanpamentuko aterpetera heldu arte. Bertan lagun izugarriak egin genituen, bereziki Sofía, María eta Eoin. Giro bikaina zegoen gure artean eta oso jatorrak ziren guztiak. Surfari dagokionez, moldatu nintzela esan dezaket, eta bertako monitoreek asko lagundu zidatela. Egunero goizean goiz ibiltzen ginen surfean eta oso dibertigarria zen. Kirol horretaz gain, arratsaldeetan beste jarduera batzuk egiten genituen, hala nola, “paddle surf”a, skatea, bizikletarekin paseoak, mendi bueltak… 

Oraindik gogoan daukat kanpamentuko azken gaua; arratsaldean zineman egon ginen pelikula berri bat ikusten eta pizza gozoa jan genuen afaltzeko. Ondoren diskoteka bat egin genuen, guztiok batera abesti tipikoak abesten. Hurrengo egunean agurrak etorri ziren, malkoz eta “hurrengo urtera arte” esalditxoez betetako agurrak. Aste ikaragarria izan zen, eta melankolia hutsez gogoratzen ditut egun hauek.