ARABA
ARRISKUAN
Altxor
bat daukagu. Sekulako altxorra dela diote, berehala atera beharrekoa.
Ez dute itxaron nahi, presaka dabiltza. Altxorra milaka urtez egon da
hor, ez zaio ezer gertatuko pixka bat gehiago itxaroten badugu. Mundua
2012an bukatuko dela sinesten dutela pentsatzen hasia naiz.
Gure
lurra bahea balitz bezala utzi nahi dute. Altxorra ateratzeko
beharrezkoa dela esaten dute. Eta nik diot: Zer gertatuko zaio gure
lurrari? Zer gertatuko zaio gure urari? Ezin dugu gu hain ondo zaindu
gaituen lurra gure mutur aurrean hiltzen ikusi.
Itsasoa
baino haratagotik etorriko dira, beraien metalezko gaztelu eta
dorreekin. Hementxe bertan eraikiko dituzte beraien eraikinak eta
gure eskualdeko herrixketatik igarotzen diren errekak erabiliko
dituzte altxorra ateratzeko. Lurra bere erraietatik eztandaraziko
dute eta berak odola isuri eta negar egingo du.
Gazteleraz
badago atsotitz bat: "Ojos que no ven, corazón que no siente". Egia da
guk eztandak ez ditugula ikusiko, baina gure bihotzak sentitu egingo
du, horren ondorioak ikusiko baititugu.
Edango
dugun ura ez da berdina izango, gure lautada maitea ez da berdea
izango, dena zikintzeko prest baitatoz; ezingo digute “patatero”
deitu, landatzeko lurrik ere ez dugu izango eta.
Ezin
al dugu altxorra beste sistema batekin atera?
Helburuak
ez ditu horretarako behar diren baliabideak justifikaten, eta
Frackingaren kasua ez da salbuespen.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina