Ezin oporrak ahaztu gabiltza baina.... azkenak!

Gugenheimeko bisita

 

Uda bukatu egin zait. Orain, atzera egitea tokatzen zait hemen ikastolan egonda. Hausnarketa horietako batean, Gugenheim museoko bisita gogoratu dut.

Abuztuaren 28an, goizeko 09:00etan gosaldu eta gero, gurasoek Gugenheim museora joan behar genuela esan zidaten. Arropa jantzi eta Bilbora abiatu ginen gurasoak, anaia eta laurok. Han izugarrizko kotxe erakusketa zegoen, non historia oso interesgarria azaltzen zen, kotxeak zeintzuk ziren eta zein egoeratan sortu ziren jakin ahal izateko. Horrela, lehenengo kotxea ezagutu nuen. Kotxe bat baino zaldien gurdia zirudien. Bolante eta guztiz, baina zaldi karroa. Denbora pasa ahala, gaur egungo kotxeen antza zuten kotxe berriagoak ikusi nituen, Dolfini edo Tiburoia izeneko kotxeak esaterako. Aurrera egitean geroz eta kotxe garestiagoak agertzen hasi ziren, hala nola, Ferrariak, Bentleyak, Jaguarrak…

Bukatzeko, Formula 1eko Lewis Hamiltonen 2020ko kotxea zegoen eta horrek egiten zuen soinua oso berezia izan zen. Gainera, kotxe futuristak ere bazeuden, gidaririk behar ez duten horietakoak.

Zer? Opor gogorik bai?

****************************

AITONAREN BIDAIA

Ai, ama! Nork pentsa nahi ez nituen opor batzuk esperientzia berriz hornituriko uda bihurtu denik. Hau kontatzen hasi beharko banu, amaitezina den liburu edo pelikula baten antzerakoa izango litzateke, baina lerro gutxi ditudanez, esperientzia politena kontatuko dut, aitonarekin kruzeroa. Nire aitonarekin sarri joan ohi naiz oporretan kanpora; halere, berak barruan gordeta zeukan arantza bat kendu ahal izan du, aurten Baltikotik kruzeroan egindako bidaia batekin. 

Hasieran, Errusia aldetik joateko asmoa genuen, baina inguru horietan dauden gatazkekin, helmuga aldatzeko beharrean ikusi genuen gure burua, azkenean Eskandinavia aldeko herrrialdeetan murgilduz.

Atzo zen Estocolmora abiatzeko eguna goizean goiz. Hegazkinez egindako hiru orduko bidaia baten ostean, Estocolmora heldu ginen. Bertan, Estocolmo ezagutzeko aukera izan genuen, iparraldeko Venezia izenez ere ezagutua. Nahiz eta Estocolmo hiri bat izan, nahiko txikia da. Zonalde honetan, museo, parke eta monumentu asko bisitatzeko aukera izan genuen. Hurrengo geltokia Letonia izan zen, zehazki, Riga. Antzinako Errusiako inperioen aztarna nabariak zeuden hiri honetan, hurrengo egunean bisitatu genuen hirian moduan, Tallinen (Estonia). Kruzeroan egun bat pasatu ondoren, Finlandiara heldu ginen, Helsinkira. Hiri hotza zen, nahiz eta monumentu ortodoxo asko eta pelikuletako tren geltokiak izan. 

Bidaia zoragarri hau amaitzeko, Visvy-ra heldu ginen. Nire aitona ezin izan zen itsasontzitik jaitsi, hankan zuen zauri bat zela- eta; aitzitik, Pipi Galtzaluzeren herri txiki honen argazki asko atera genituen, aitonak ikus zitzan. Gehien gustatu zaidan geltokia izan zen, ametsetan nenbilela zirudien, lorez betetako kale luzeetan murgilduz. 

Azken eguna heldu zen, eta Madrilerantz egin behar izan genuen buelta, aitonak barruan zuen arantza eta gogo hori zonalde hotzetan utziz.

**************************************

Oporklik!

Jada uda amaitu da, eguraldi goxoa, izozkiak eguerdian… Bikain ibili naiz urtaro honetan, baina bereziki aste bat daukat gogoan. 

Otsail inguruan, nire lagun den Nahiarekin surf-kanpamentu bataera apuntatzea pentsatu nuen. Oso ideia ona izan zela konturatzen naiz gaur egun. Uztail erdialdean Berriako hondartzatik gertu dagoen Argoños herrira abiatu ginen kanpamentuko aterpetera heldu arte. Bertan lagun izugarriak egin genituen, bereziki Sofía, María eta Eoin. Giro bikaina zegoen gure artean eta oso jatorrak ziren guztiak. Surfari dagokionez, moldatu nintzela esan dezaket, eta bertako monitoreek asko lagundu zidatela. Egunero goizean goiz ibiltzen ginen surfean eta oso dibertigarria zen. Kirol horretaz gain, arratsaldeetan beste jarduera batzuk egiten genituen, hala nola, “paddle surf”a, skatea, bizikletarekin paseoak, mendi bueltak… 

Oraindik gogoan daukat kanpamentuko azken gaua; arratsaldean zineman egon ginen pelikula berri bat ikusten eta pizza gozoa jan genuen afaltzeko. Ondoren diskoteka bat egin genuen, guztiok batera abesti tipikoak abesten. Hurrengo egunean agurrak etorri ziren, malkoz eta “hurrengo urtera arte” esalditxoez betetako agurrak. Aste ikaragarria izan zen, eta melankolia hutsez gogoratzen ditut egun hauek.